32

واقعا که به انتظار نشستن سخت ترین کار دنیاست. کمتر از یک هفته دیگه باید منتظر یکی از مهم ترین خبر های زندگیم بمونم. خبری که مهمه و من واقعا برای کل عمرم براش تلاش کرده بودم. با توجه به تجربیاتم میفهمم که با تلاش و استعدادی که دارم بالاخره یکی از درهایی که میخوام باز میشه. ولی خب انتظار سخته و توی این راه باید حتما صبور باشم.

+راستش بهشون حسودیم شد. کیارو میگم؟ یه سری از کسایی که میشناسم و 20 رفتن.واقعا باید به جای 2019 برای 20 و از پارسال اپلای میکردم.امسال هم یه سری از دانشگاه های تاپ کلا مستر اینترنشنال رو برداشتن. و یا فاندی که میدن به اینترنشنال خیلی کمتر شده برای مستر.و این اتفاق دقیقا از امسال شروع شده. و سال های بعد احتمالا شدید تر شدنش هم هست.چون برنامه دارن کانادایی ها بیشتر مستر بگیرن و پی اچ دی رو بیشتر اینترنشنال بگیرن.نمیدونم مهم نیست دیگه. من فقط میدونم که اگر امسال تلاش نمیکردم تا ابد حسرت این تلاش نکردن روی دلم میموند. حداقل الان با خیال راحت میتونم بشینم یه جا و بگم من دقیقا تمام تلاشی رو که میتنستم انجام بدم انجام دادم. دو هفته بعد فارغ التحصیلیم شروع کردم به خوندن تافل برای دوماه و نمرم بالای 100 شد. حدودا 2.5 جی آر ای خوندم و اونم نمره معقولی شد. همزمان با این کارها تا تونستم مطالب مختلف میخوندم و ایمیل میزم به استاد ها. اسکایپ انجام میدادم. و به سوالاشون جواب میدادم. واقعا دیگه نهایت تلاش من همین بوده. شاید اگر واقعا پول بیشتری داشتم زودتر اپلای میکردم و مدرکم رو میخریدم. ولی خب شرایطم واقعا اجازه نمیداد.

نمیدونم قراره چی بشه و این خیلی سخته.